30 Kasım 2008 Pazar

GEL

Gel, gidelim biz yeşilliklere. Tenimizden aksın güneşin sesi. Nerde kalmışsa huzur çıksın artık ininden. Sadece birbirimizi görsün gözlerimiz.

Topraktan mı çıkar aşk, evlere dağılır? Bacalardan mı tüter eğer mutluysan? Benim kalbim görmemiş ne zamandır, sanki evde hayaletler dolanır, yankılanır sesler rüyalarımda.
Bir kalabalık ne zamandır, ama bomboş dünyanın içi. Uğultudan göz gözü görmüyor. Belki ondan göremedim seni. Ama hep gözümün önünde miydin sanki? Ben inanmam, sen beni bulmalıydın önce. Ben tanırdım, evet bu o, derdim ama ancak sen karşıma gelince. Çok kaybettim belki de bu yüzden. Uzağı seçemiyor gözlerim iyice. Çok gidemedim ben hiçbir yerden. Hep kaldım bir arada derede.

Hep kaldım ben orada burada. Oyalanıyormuşum ne zamandır, şimdi seni görünce anladım. Seni beklerken vakit mi öldürüyormuşum? Çok bekledim aslında seni, birazcık geç kaldın. Günlerden aylardan sonra şevki kaçar mı aşkın?

Kimlerden kimlerden bahsedesim var sana, sen sustur beni. Çok konuşanı sevmez erkek milleti=) yoktun ama sen, hep biriktirdim. Belki ondan korktun, gelmekte tereddüt ettin. Ama bak yine de kıyamadın geldin. Az az anlatırım söz, sıkmam seni. Aslında eğlenceli biriyim ben bakma kimse beni görmedi. Şimdi heyecanlandım da biraz görünce seni. Ondan çenem düşer ama geçer, çok sürmeden.

Topraktan mı çıkar aşk, sen nereden çıktın da geldin böyle? Gözlerimden tütsün mutluluğun görünsün en uzaktan bile. =)

Hiç yorum yok: