15 Kasım 2008 Cumartesi

FIRTINA


Seslenebilseydim ardından
Gökyüzü dolardı sesimle
Ama sen duyamazdın yine
Görebilseydin en mavi
Görebilseydin çocuktum
Bir coşkun bir durgun ama
Sen bakamadın nedense
Gözlerin karanlık geceler gibi kapalı
Sesin terkedilmiş diyarlar
Rüzgarım duyulur inceden
Bir ince yağmur olup, ağlar

Damlalarım düşse de üstüne
Suların hiç bulanmaz değil mi
Fırtına da olsam uğultum
Gelir geçer sarsmaz

1 yorum:

Rengin dedi ki...

Eline sağlık Meliscim, çok güzel olmuş. Kendi fırtınalarım aklıma geldi, sustum, düşündüm...