07 Mart 2008
“Yazı yazmanın” günlüğü…
Sancılı geçen bir haftadan sonra içimdeki umudu yitireceğimi, heyecanımı çürüteceğimi, o hep bir yerlere koyamadığım yıllardır çocuğum gibi büyüttüğüm sevginin adını koyamayacağımı düşünmüştüm…Halbuki yanılmışım….
Haftanın son günü, bir iş çıkışı, elime ne zaman aldığımı hatırlamadığım kargo poşetiyle fırlıyordum dışarı. Ne olacak, ne bitecek endişesiyle ama en çok da o platonik sevgiliyle buluşmanın müthiş heyecanıyla koşar adımlarla atıyordum kendimi dışarı…
Ve…yazı yazmak yeniden….
Elim kalem tutmaya başladığında o ilk çubuklarımı çizerken ki heyecan gibi…Pır pır yüreğim…
Yeniden okullara başlamak gibi…Yine o merak; öğrenmek.
Yazı yazmak ; içimdeki denizlerin kaptanı olmak korkusuzca…
Hem de hiç utanmadan, sıkılmadan…
En güzeli ise paylaşmak bu sefer…
Yazı yazmak…Aşk yeniden , sevdalı bir akşam vakti…
Öyle duru ve öyle içten.
Öyle kendince…
İşte böyle tarifi zor bir tutku, beni yazı atölyesinde sizlerle buluşturan.
Hayatımın hiçbir konumunda, sanki beni bu kadar doyuran , mutlu eden, beni “ben” olduğum için tarafsızca kabul eden ve takdir eden hiçbir şey yok. Bu yüzdendir kaleme sarılışım, ona ilelebet bağlılığım…
Şimdi belki komik gelecek ama…
Belki alay konusu olacağım…
“Ne eline geçecek ki yazmakla?” diye soranlara; artık tüm cesaretim ve inancımla “yazar olmak” diye itiraf ediyordum aslında hayalim olanı söze dökerken…Her yazanın da yazar olmayacağını biliyorum elbet. Sadece bildiğim tek bir şey var; o da bu enerjinin nerden geldiği…Umutsuz bir günde bana ışık tutan, ince anlamların yüklü olduğu kelimelerin büyüsüne kapıldım gidiyorum ben…O günden bugüne tüm olumsuzluklara karşı biriktirdiğim umutlarım; benim enerjim…Benim bitmek tükenmeyen heyecanım…Bu enerji benim yaşama sevincim, benim hayata karşı direncim…Ne başka bir iş, ne başka bir eş, ne de bundan farklı bir hayat…
Yerine koyacak hiçbir şeyim yok “ yazı yazmak”…
Ve dilime takılan bir şarkıyla bitiriyorum yazımı farkında olmadan…
“Küçücük bir bakışın, çözer beni kolayca…
Yaprak yaprak açtırırsın ilk yaz nasıl açtırırsa…”
Böyle bir neşe , böyle bir aşk ateşledi ruhumu…yola koyuldum ben.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder